let the keys rattle down from his girdle

* * *

(hryn, hrunda, hruninn), v.

1) to fall in, collapse, topple down (veggrinn hrynr, björgin hrynja);

2) to flow, stream (hrundu tárin á kinnr honum);

3) to fall loosely (klæðit hrundi ofan um hann); látum und hánum h. lukla, let the keys rattle down from his girdle;

4) h. á hæla e-m, to shut upon one’s heels.

* * *

pres. hryn, pret. hrundi, part. hrunit:—to fall to ruin, tumble down; björgin hrynja, Edda 41; veggrinn var hruninn ( dilapidated), Fær. 111; veggrinn hrundi fyrir eldinum, Orkn. 350; hversu múrar hafa niðr hrunit, Karl. 130; grjót eða björg eða jörð hrynr, Skálda 169; þá munu þeir taka at segja fjöllunum, hrynið yfir oss, Luke xxiii. 30; og stjörnur himins hrundu á jörðina (better hröpuðu), Rev. vi. 13, cp. Matth. vii. 25, 27, where hrundi would be the right word, although féll is here used in the Icel. version.

II. metaph. to stream, float; of garments, jafnskjótt sem klæðit hrundi ofan um hann, Orkn. 182; látum und hánum hrynja lukla, Vkv. 16, 19: of fluids, to stream, pour down, ok er þeir vóru í brjósti hennar (of a wave), þá hrundi hón öll, Bs. i. 484; hrynja hafbárur, Fas. ii. 75 (in a verse): of blood, tears, water, hrynr blóðit ofan á kápu-skautið, Háv. 45; hvat berr nú þat við, faðir minn, at þér hrynja tár? Ld. 132, cp. the verse in Gísl. 2; sem regn það hraðast hrundi, himins í dimmu skúr (of rain), Pass. 23. 3: of floating hair, Edda ii. 500 (in a verse): of a song, hrynjandi háttr, a streaming, flowing metre, = hrynhenda, Edda (Ht.) 136.

2. of doors; hrynja á hæla e-m, to be shut on one’s heels, of one who is turned out of doors, Skv. 3. 66, (in prose, skella á hæla e-m.)